وارده به یزدفردا :علی یزدی با سلام و احترام:در قدم اول یزد به خاطر ساختمان های تاریخی منحصر به فردش نیست که وضعیت ممتازی در جهان به دست آورده است بلکه به خاطر بافت تاریخی خاص و وسیع خود است که به عنوان شهری تاریخی در جهان مطرح است. این را همه می دانند.

البته بافت باید زنده و پویا باشد. شبکه های دسترسی، امکانات شهری و امنیت کافی داشته باشد. اما این بدان معنا نیست که آن را تخریب کنیم و کاهش 80 هکتاری آن را یک خبر خوش برای ساکنین آن بدانیم. کل بافت تاریخی 8درصد وسعت شهر یزد را اشغال کرده است. با کاهش 80 هکتار از آن فاجعه غیرقابل جبرانی به بار خواهد آمد. پس برای زنده ماندن بافت و در عین حال تخریب نشدن آن چه باید کرد؟

تجارب خوبی در دنیا مثلاً در مراکش و ایتالیا وجود دارد در عین اینکه نباید از روش های خلاقانه و تجارب کنونی و تاریخی خود غافل شد. شاید کسی 15 سال پیش تصور نمی کرد که بتوان در خانه های عمدتاً مخروبه ای که امروزه به عنوان هتل های سنتی آن ها را می شناسیم کسب درآمد و آبرو کرد.

مدیریت این بافت ها و نحوه حفظ آن باید به مسابقه گذاشته شود. مثلا باید برای ساکنین این مناطق آب و برق و تلفن نیم بها قائل شد و مابه التفاوت آن از 92درصد دیگر از ساکنین مردم شهر گرفته شود تا انگیزه ای برای حضور در این مناطق به وجود آید. یا وسایل ایاب و ذهاب خاص و حتی رایگان با عوارضی که از مناطق دیگر گرفته می شود برای این مناطق پیش بینی کرد و در اختیار صاحبانش گذاشت. یا اینکه تعمیرات این خانه ها و مناطق را تا سقفی علاوه بر میراث فرهنگی شهرداری بر عهده بگیرد.

می توان بخش های وسیعی از آن را به صورت دانشکده درآورد. به طور مثال دانشجویان تاریخ، دانشکده ادبیات و علوم اجتماعی اگر در این بافت درس بخوانند بیشتر با هویت دینی، ملی و شهری مان آشنا می شوند و به آن توجه و فکر می کنند چنان که تجارب موفقی در دانشکده معماری داریم.

می توان با ارائه تسهیلاتی بخشی از بافت را تبدیل به دفاتر شرکت های دانش بنیانی که مثلا در پارک علم و فنآور یزد مستقرند تبدیل کرد. تجربه کارخانه اقبال که تبدیل به بیغوله ای شده بود می تواند کمک کننده باشد. با توجه به اینکه بسیاری از این شرکت ها مراجعه کنندگان زیادی ندارند و احتیاج به آرامش و تمرکز دارند این بافت مناسب باشد.

می توان به جای خراب کردن بافت تاریخی، مخروبه ها را به همان سبک تعمیر کرد و ساخت و کاربری های جدید برای آن تعریف کرد و پس از مدتی از آن درآمدزایی داشت و ساکنان و مالکان آن را در صورتی که تمایل به ماندن در بافت تاریخی ندارند با ارائه تسهیلاتی در مناطق دیگر سکنا داد.

حمایت و توجه ویژه به ساکنین بافت می تواند مشوق خوبی برای ماندن آن ها در این بافت باشد.

این بافت میراث ما نیست بلکه امانتی است در دست ما برای آیندگان که نشان گر هویت و اصالت ماست. پس شما را به امام حسین (ع) سوگند می دهم که بیشتر و بیشتر و بیشتر به آن فکر کنید و با کمک هم بیایید کاری کنیم که رضایت خدا و خلق در آن باشد. وگرنه تخریب آسان ترین کار است که از دست هرکسی برمی آید. این بافت باید به نحو احسن باقی بماند و با خرد جمعی ساکنین و همه عاشقان هویت و اصالت و همه مردم این شهر امکان پذیر است.

با سپاس و تشکر از همه دلسوزان و سایت خوب یزدفردا

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا